Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Ψυχές


...........πανέμορφες , 
δώρο ψυχής,
              σε ψυχές αγαπημένες..........
























διαθέσιμες προς ...........ατελείωτην  φιλοσοφικήν  χρήσην  βεβαίως 
αλλά κυρίως 
 ως ευχαριστήριο , δυναμωτικό και ενθαρρυντικό  ......




YΓ. μετά το σχόλιο του Κωνσταντίνου θυμήθηκα πως υπήρχε κι άλλη μια ψυχούλα στην παρέα και την έκρινα ως απαραίτητη  στην.......συνταγή :))))



40 σχόλια:

Mariela είπε...

Τόσο τρυφερά όμορφες.....
αληθινές "ψυχές"...

lena_zip είπε...

Άξια θαυμασμού η ομορφιά τέτοιων ψυχών.

Μου έλειψες εδώ :)

Roadartist είπε...

Γουστάρω φιλοσοφικές συζητήσεις :)) Προφανώς υπονοείς ότι πίστευαν στην αρχαία Ελλάδα, πως οι πεταλούδες είναι ψυχές νεκρών. Υπέροχο ως σκέψη, που ξέρεις, μπορεί.
Και για να συνδυάσουμε, επικοινωνήσουμε λίγο τους πολιτισμούς ο Λάο Τσε έλεγε πως "Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα." Καλά λέω πως μόνο η φύση θα μας σώσει (αν πρώτα τη σώσουμε). Υπέροχες φωτο.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

...κι επειδή από "φιλοσοφικήν χρήσην" - προσωπικά τουλάχιστον - μπούχτησα,θα πάρω:
το ευχαριστήριο,
το δυναμωτικό
και μια δόση ενθαρρυντικό :)

φιλιά πολλά καλό μου ξωτικούλι!!!

Margo είπε...

Ψυχούλες.. ήμουν στον κήπο όταν μια μεγάλη πανέμορφη πεταλούδα πετούσε μπροστά μου. δεν κρατούσα τη μηχανή αλλά δεν τόλμησα να τρέξω να την πάρω. Ακίνητη εγώ. Η πεταλούδα πετούσε μπροστά στο πρόσωπό μου τόσο κοντά που έλεγα πως τελικά θα κάτσει πάνω μου. Μου άφησε μια ανάλαφρη αίσθηση.. μια ψυχούλα.. λες;

Πανέμορφες φωτογραφίες, έμεινα με το στόμα ανοιχτό με αυτή που συνέλαβες την πεταλούδα στον αέρα!!!!!

Μετά από αυτό το ενθαρρυντικό και δυναμωτικό δώρο, μπορώ να πάω να ησυχάσω..
Ξωτικούλι μου πολύ ευχαριστώ!

:-)

logia είπε...

αχ, βρε ξωτικό μου, τόσες ψυχές μας άφησαν ετούτη τη χρονιά...ας πάει κι ας μην ξανάρθει τόσο κακιά...

mirsini's creations είπε...

Άαααχ....μάθημα ζωής οι πεταλούδες !!!! Είναι πανέμορφες!!!!....και οι φώτο υπέροχες !!!! Αυτή η φώτο που η πεταλούδα είναι στον αέρα....φανταστική !!!!
Να είσαι καλά αγαπημένο ξωτικό...πολύ δυναμωτική και εμψυχωτική η ανάρτησή σου...σε ευχαριστούμε !!!! Καλό καλοκαίρι εύχομαι !!! Φιλάκια πολλάαα !!
;ο)

dodo είπε...

Εφήμερες ομορφιές...

ξωτικό είπε...

Mariela
Mαριελλάκι πάντα διψασμένοι για τρυφερά (!!)όμορφες ψυχές...
πόσο χαίρομαι που ανήκεις στην "συλλογή " μου :)))

χμμμ σαν καλό θέμα για ζωγραφική μου φαίνεται ....

ξωτικό είπε...

lena_zip
Λενάκι μόλις πριν λίγο διάβασα κάτι χαρούμενο για το παζάρι βιβλίου !!!!!
Μου έφερε μεγάαααλο χαμόγελο.

Εμένα να δείς "ψυχούλα" μου πόσο μου λείπω εδώ αλλά είναι πρακτικώς πολύ πρόβλημα.
Λέω η αισιοδοξία μου να φτάσει μέχρι και καφεδακίου :))))

ξωτικό είπε...

Roadartist
Να είδες τι παθαίνω ; κανονικά θα ήθελα ένα μήνα για να ανεβάσω όλες τις σκέψεις που έχω κάνει με αφορμή τις πεταλούδες ,οπότε το αφήνω άδειο και να τις λέμε λίγες λίγες όλοι μαζί.
Πάντα αλλά κυρίως τελευταίως όλο και πιο πολύ σκέφτομαι το πρώτο......
αλλά και την θεωρία του χάους !!!
φαντάζεσαι να την ήξεραν οι δόλιες.
Επίσης με εντυπωσιάζει η τόσο περίτεχνη ομορφιά τους για μια τόσο σύντομη ζωή ......κι αυτή η έλειψη όπλων τόσο ανυπεράσπιστες αρκούν λίγες σταγόνες βροχής να τις πληγώσουν κι όμως πόσες φορές δεν τις ζηλεύουμε.......
Ψυχούλα μου πανέμορφη λέω να σταματήσω εδώ μ'ένα μεγάαααλο δυναμωτικό φιλί.

ξωτικό είπε...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό...

χααααααχαχαχααααααα

έτσι ακριβώς !!!!
όπως βλέπεις όσο πάνε και λιγοστεύουν τα λόγια......

Σε φιλώ σούπερ ενθαρρυντικά !!

Άιναφετς είπε...

Χαίρομαι όταν η ψυχούλα μου, επιστρέφει με πανέμορφες τρυφερές φωτογραφίες!
Σήμερα πρωί- πρωί παρατηρούσα από το ανοιχτό παράθυρο μια κίτρινη πεταλούδα και σκέφτηκα: "Τελικά η ζωή μας μπορεί και είναι όμορφη"...εμείς την ασκημίζουμε!
ΑΦιλάκια ανάλαφρα!

ξωτικό είπε...

Μαργκούλα μου
πρέπει να ομολογήσω οτι ήσουν απ'τις κύριες αιτίες να τσακιστώ για ανάρτηση (καλά αυτός ο κερατάς ο μπλόγγερ πρώτη φορά μου πήγε τόσο κόντρα, τρείς φορές ξαναέβαλα τις φωτό ,δεν φόρτωνε και δεν αποθήκευε μετάα με τίποτα ,λύσσαξααα).

Ήταν οι πρώτες φωτό που τράβηξα μετά απο πολύ καιρό και ο νούς μου ήταν στις ψυχές που έφυγαν...... αλλά μετά και τα σχόλια στης Άστριας ένοιωσα μεγάλη ανάγκη να τις χαρίσω στις παρούσες πανέμορφες και πολυαγαπημένες ψυχές
Ήθελα να γράψω τόσα πολλά που ήταν αδύνατον να τα βάλω σε σειρά και βιαζόμουν πολύ να σας χαρίσω λίγο χαμόγελο.
(μόλις διάβασα τα περί ένα μήνα χωρίς ίντερνετ του συζύγου...ΟΧΙ ΟΧΙ δεν θα σχολιάσω χαχααααχ
Φιλιάαααααααα αισιόδοξα και πολύ πολύ δυναμωτικά.

υγ.για περισσότερες φιλοσοφίες στο σχόλιο στην αρτιστούλα :))

ξωτικό είπε...

logia
Αχ φιλενάδα "ψυχάρα".... ο νούς μου εκεί και μόνο ήταν όταν τις φωτογράφησα,δεν περιγράφεται η...συζήτηση που είχα μαζί τους χωρίς δάκρυ....
και εκεί είχα σκοπό τότε να τις αφιερώσω ,αλλά η ανάγκη ενθάρρυνσης της μπλογκοσυντροφιάς νομίζω πως θα τους ευχαριστούσε κι εκείνους...
Σε φιλώ τρυφερά αγαπημένη μου πολύτιμη...

ξωτικό είπε...

mirsini's creations
Χαρούμενο ψυχάκι μου ,πόσο χαμόγελο μου αφήνει πάντα το πέταγμά σου....
Να είσαι πάντα καλά και να περάσεις ένα υπέεεεεεεροχο καλοκαίρι και να μαζέψεις έμπνευση και δύναμη !!!

ξωτικό είπε...

dodo
Βρε σύ τρομερή ψυχή ,πώς καταφέρνεις και πάς στην καρδιά τόσο μονολεκτικά !!!!!

(δές σκέψεις ,απόπειρες δηλ,στην απάντηση στην Roadartist)

Το λακωνίζειν σου με τρελλλλλαίνει
:)))))))

ξωτικό είπε...

Άιναφετς
Ψυχή μαγική
πολύ γέλασα που τρύπωσες σαν πεταλουδίτσα όσο έγραφα τα σχόλια κι έψαχνα να σε βρώ.......
Όπως είπε και η αρτιστούλα μας μεγάλο σχολείο η φύση και η μόνη που μπορεί να μας σώσει αν της αφήσουμε μια ευκαιρία....
Λυπάμαι (έως και φοβάμαι)τόσο ανθρώπους που δεν τους προκαλεί κανένα συναίσθημα μια πεταλούδα και χαίρομαι όσους στέκουν με θαυμασμό και χαρά παιδιού μπροστά τους....

Η ψυχή μου παίρνει νέκταρ απο όλους σας και σας ευγνομωνεί τα μέγιστα.

ΦΦΦΦΦΦΦιλί φτερωτό πολύχρωμο με λίγο κίτρινο χνούδι :))))))

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Άντε πια! Καιρός ήταν!
Πρώτη η ανακούφιση από το τέλος της αναμονής. Ύστερα η απόλαυση της ομορφιάς και ταυτόχρονα οι σκέψεις που ορμούν όλες μαζί. Αν ισχύει το "μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις", σε πόση έκταση απλώνεται αυτή σου η ανἀρτηση;
Πάρε μια μικρή συμμετοχή στο στοχασμό από εδώ
κι ένα ηλιόλουστο φιλί

ΥΓ: Margo, αν διαβάζεις αυτό το σχόλιο, μπράβο σου! Καλά τα κατάφερες και ξεκούνησες μερικές μερικές! Όπου να 'ναι, έρχομαι κι εγώ...

Άστρια είπε...

χαχααα:))) μου υπέδειξε και η roadartist να δω πού πήγαν οι πεταλούδες που έψαχνα κι εγώ καμμία:))) πάλι μαγικά έκανες ξωτικούλι!!!
Πανέεεεμορφες !!!!

Και ναι, θυμίζουν ψυχές, το λέει και το όνομά τους, αλλά συνειρμικά και τον μύθο της Ψυχής και του Έρωτα:) Καλοκαίρι γαρ!:)

Εκτός από φιλοσοφική διάθεση χάρισες φτερουγίσματα χρώματος δηλαδή άνοιξες καρδιά!:)

Σε φιλώ πολύ!

H.Constantinos είπε...

Δυναμωτικό;;; Και ενθαρρυντικό;;; Δηλαδή πώς δυναμωτικό;;
Τις ξεραίνουμε;
Και μετά τις κάνουμε αφέψημα;
Το οποίο αφέψημα μειώνει το αίσθημα της κούρασης όπως το ρεντ μπουλ, ενώ παράλληλα αυξάνει την αυτοπεποίθηση με αποτέλεσμα να δρα και ως ενθαρρυντικό;;

foteini είπε...

@
αναρωτιέμαι : εσύ τις τράβηξες τις φωτογραφίες ;
πού βρήκες τόσες υπέροχες μαζεμένες ;!
πώς στάθηκαν κι εποζάρισαν ;!

τέλειες !

διαλέγω την πρώτη.
την άσπρη.
έχεις και πιό όμορφες, μα εγώ διαλέγω την άσπρη !

φιλί
Α.

~reflection~ είπε...

Τέτοια φτερά ΔΕ ράβονται
λόγω ΥπερΜετρης ευαισθησίας...

Μόνο με ΦΙΛΙ καρφιτσώνονται στους ώμους...



ΦΙΛΙ......
ενα για το ένα φτερό
κι ένα για το άλλο....


;-)))))

Poet είπε...

Οι υπέροχες υπερβατικές φωτογραφίες σου, καλό μου ξωτικό, με βάζουν στον πειρασμό να σου αφιερώσω το ποίημα «το κίτρινο περπάτημα στα χόρτα» :

την ώρα που ένιωθα ασφαλής
στην πέτρινη σιγή του κόσμου
άνοιξαν ξαφνικά
οι μυστικοί κρουνοί το απομεσήμερο
και η αυλή πλημμύρισε
κίτρινες πεταλούδες
γιορταστικα πολύφωτα
ιπτάμενα ίχνη του απρόσιτου
που ενεδρεύει
την ώρα που ένιωθα ασφαλής
με ξύπνησε το κίτρινο
περπάτημα στα χόρτα
κι είδα μέσα στο φως
να ξεπροβάλλει η τίγρη

από τη συλλογή «Χώμα στον ουρανό», 1998

lena_zip είπε...

Ένα θα σου πω.
Αν γινόταν τις 20 μέρες που θα είμαι εκεί να πιω 230 φραπέδες με 735 παγάκια μέσα, θα το έκανα.
Κάνε τη διαίρεση και ετοίμασε παγάκια.

Φιλιά πολλάαααα!!!!

υγ. με έκανες να χαμογελάσω

paulino είπε...

BONITAS FOTOGRAFIAS UN SALUDO

ξωτικό είπε...

Υπατία η Αλεξανδρινή
Υπατιοτάτη μου Υπατιούλα
είναι δυνατόν;;;;;
Πόση χαρά παίρνω απ'αυτές τις συμπορεύσεις του μυαλού.

Ναι θα έφτανε πολλές σελίδες το ταξίδι του μυαλού και των συναισθημάτων,ανάλογα με την στιγμή ....εμπεριέχοντας πάντα και την απορία πως να μας βλέπουν εκείνες.
Η διάθεση καταγραφής ενός υποθετικού διαλόγου μου ήταν πολύ έντονη .

ΥΓ. στην Μάργκω ναι αξίζουν πολλά μπράβο και ευχαριστίες γενικότερα....
Άντε σε περιμένουμε κι εσένα για να μην πώ σε...λαχταράμε !!!

φιλί χαρούμενο !!!

ξωτικό είπε...

Άστρια
Πωωωπώ τι μούκανες !!!!
Οχι που έγινες αφορμή για να αναρτήσω ,αλλά για τον μύθο που δεν τον είχα καθόλου στο μυαλό μου .....

Απόλαυσα τόσο την ταραχή να τρέξω να προλάβω να σας κάνω έκπληξη μόλις διάβασα εκείνα τα σχόλια, που ένα ευχαριστώ είναι τόσο λίγο....

(όπου νάναι σου έχω κι άλλη :)))
χαχα
φιλίιιιιιιιι

ξωτικό είπε...

H.Constantinos
χααααααααα αχ :D))
τώρα είναι πλήρης η συνταγή !!!
και....μικρές δόσεις παρακαλώ !!

ξωτικό είπε...

foteini
φωτεινούλι και που να δείς κουβέντα που πιάσαμε.....

(σ'ένα χωραφάκι με θυμάρια ,και στην βεράντα)

Αυτή την "φωτεινή" άσπρη θα σου χάριζα κι εγώ !!!!!

για το φώς της την έβαλα και πρώτη!!

Σε φιλώ γλυκά !!

ξωτικό είπε...

~reflection~
Αχ μωρέ είσαι εσύ μια ψυχή !!!!
Πόσο τρυφερό αυτό που είπες.
Έτσι που σε σκέφτομαι να πεταρίζεις και να ρουφάς χυμούς απ'τις λέξεις με τόση λαχτάρα σαν να μην υπάρχει αύριο,τόσο δυνατή και τόσο ευάλωτη,πολύ θα σου ταίριαζε για avatar......
φιλιά λεπτεπίλεπτα δυνατά !!

ξωτικό είπε...

Poet
Μόνο να υποκλιθώ συγκινημένη
αφού δεν μπορώ σιωπηλά απλώς να σ'αγκαλιάσω !!

φιλιά ... ίχνη του απρόσιτου !!!!

ξωτικό είπε...

lena_zip

:))))))))
μα πόσο όμορφο συναίσθημα ε !!!!!

ξωτικό είπε...

paulino

Muchas gracias !!!!!!!!

Thalassenia είπε...

Μα τέτοια ταύτιση....!!!
Όμως δεν μπορούσα να το δώσω έτσι αισιόδοξα όπως έκανες εσύ μοναδικά!!!



Η margo έκανε καλή δουλειά και με έβαλε σε σκέψεις να μη κλείσω.
Η "ψυχή" που έφυγε όμως με τσάκισε και δεν θέλω να μεταφέρω εδώ αυτή τη διάθεση γι αυτό απέχω λίγο.
Έγραφα πάντα με αισιόδοξο πνεύμα αλλά αυτή την περίοδο μου λείπει, όλα έχουν παραπανίσιο βάρος, όμως έτσι νοιώθω.
Θα βλέπω από μακριά μέχρι "να λυθούν οι κόμποι"

Μη ξεχνάμε ότι πίσω από τα ψευδώνυμα είμαστε άνθρωποι και ότι πολλές φορές οι λέξεις είναι πολύ φτωχές να αποδώσουν τα αισθήματα.

Μετά από αυτό ίσως νοιώσεις μια τρυφερή αγκαλιά, ακόμα θλιμένη.

ξωτικό είπε...

Thalassenia
θαλασσένια μου αγάπη
Όπως βλέπεις τα λόγια όσο πάνε και λιγοστεύουν και γιατί είναι φτωχά αλλά και γιατί ευτυχώς καταλαβαινόμαστε πια και χωρίς αυτά !!
(Φαντάζομαι κουβέντες που θα έκανες κι εσύ μέσα στις λεβάντες με την...ψυχή)
Να βλέπεις όπως θέλεις και όπως μου είπε η μαγισσούλα πριν καιρό : "όποιος δεν καταλαβαίνει την σιωπή σου δεν θα καταλάβει και τα λόγια σου"
Και επιπλέον δεν είμαι οπαδός του να προσπαθούμε να προσπεράσουμε τον πόνο ,αντίθετα πιστεύω οτι πρέπει εξ'ίσου με την χαρά να τον τιμάμε και να υπακούμε απόλυτα στην ψυχή μας
Αυτή την ανάρτηση σαν μεγάλη αγκαλιά την ένοιωσα για όλους εσάς που αγαπώ και νοιάζομαι πάρα πολύ πια......

(η Μάργκω μου θύμησε πως και οι πιο γερές κολώνες έχουν ανάγκη απο στήριγμα.....)

Μεγάλη σιωπηλή αγκαλιά.....

kiki είπε...

Α να χαθείς! Σε μισώ!
Σμουάτς!

nikiplos είπε...

ψυχές τριγύζουν βότανα, γύρω απ'την κυψέλη
βυζαίνουν αγριολούλουδα, καρποφορούν το μέλι...

ξωτικό είπε...

kiki
χεχεχεεεε (επιτέλους τα κατάφερα :)))))
μάκιααααααααα

ξωτικό είπε...

nikiplos

ψυχές τριγυρίζουν................