Έτσι απλώς....
μια αφορμή για να κοιτάξουμε λίγο ψηλά
και για να μην μας καταπιεί η πεζότης ;-)
υγ. Τον τίτλο μου τον χάρισε κάποτε ο (τρις)αγαπημένος άσωτος Constantinos.
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015
(μαγική ) Στιγμή στο διηνεκές !!
Έτσι απλώς....
μια αφορμή για να κοιτάξουμε λίγο ψηλά
και για να μην μας καταπιεί η πεζότης ;-)
υγ. Τον τίτλο μου τον χάρισε κάποτε ο (τρις)αγαπημένος άσωτος Constantinos.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
21 σχόλια:
Αυτές οι "έτσι απλώς" οι στιγμές είναι οι πιο καλές πινελιές στη ζωή μας :)
Σεβάχ ο Θαλασσινός
Σωστόος !!
Καλώς όρισες και σ'ευχαριστώ πολύ για την....πινελιά που άφησες :-)
Είδα πολλές αλλά εδώ έμεινα άφωνη. Στην τρίτη απλά χάθηκα. Με μία σελήνη πίσω από τα σύννεφα και ένα ξωτικό, σαφώς και δεν υπάρχει πεζότης ;-)
υ.γ. μέτρησα τρεις αναρτήσεις μέσα στον Σεπτέμβρη! Το κάλεσμα είναι ισχυρότατο. Να δούμε πώς θα μαζέψουμε τους άσωτους ;-)
Φεύγω με υπερδόση ομορφιάς. Να σαι καλά αγαπημένο ξωτικό...
Margo
Χαχααα ε να τραβάω μοισοκοιμισμένη συχνότερα τότε :-)) :-))
Ας είναι καλά η παρεούλα μας που για χάρη της σηκώθηκα δυο φορές μεσ'τη νύχτα. Κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνεις την αξία της !!!
υγ. Δεν το έκανα επίτηδες :-) Μου βγαίνει ξαφνικά σαν ...λόξυγγας :-) :-)))
Τσώπα μη με ματιάσεις .
Υπεραγκαλίτσαααααααα :-)
(με γέμισες χαμόγελα όπως κατάλαβες )
υγ, που θα πάει μωρέ θα τους λείψουμε και θα εμφανιστούν που θα βρούν καλύτερα ;-)
Επιτέλους, φως- ελπίζω, δηλαδή...
Ευχαριστώ για το βλέμμα προς τα επάνω :-)
Άξιζε τον κόπο ξωτικούλι μου, να σηκώνεσαι νυχτο-πρωινιάτικα να τραβάς φωτό και αυτό για χάρη μας!
Περιμένω και του ηλιογράφου τις φωτό και σίγουρα αναπολώ την παλιά μας παρεούλα, με Άστρια, Κενταυρούλι, Υπατία, Κωνσταντίνο και μερικούς άλλους "χαμένους" στο σύμπαν! σνιφ! :(
Ευχαριστώ! <3
Αφιλάκια πάντα αγαπουλιάρικα! :)
dodo
Άμα είσαι πολύ διψασμένος το λές και φώς επιτέλους ;-)
Έτυχε να βγώ στα ελάχιστα μαγικά δευτερόλεπτα νομίζω .
Άντε ας το πάρω ως γούρι ;-)
Εγώ υπερευχαριστώ για την διαρκή έμπνευση !!!
Άιναφετς
Αν άξιζε λέει !!
Πολυτιμότατο ό,τι σε σηκώνει απ'το κρεββάτι !!!!
Θέλω να ελπίζω πως μπορεί σιγά σιγά να ανοίξει πάλι ο αγαπησιάρικος κύκλος (αν δεν μας προλάβουν τίποτα εκλογές πάλι :-)))
Στέλνω μαγικά κύματα έλξης όπως βλέπεις ;-)
Να είναι καλά όλοι τους πάνω απ'όλα !!!
υγ. Ευτυχώς πρόλαβα ,γιατί έτσι και ανεβάσει φωτό ο Ηλιογράφος που να τολμήσω μετα εγώ , μου κόβονται τα πόδια :-))
Φιλούδια μαγικάαααααα
Ξωτικό μου είναι σίγουρο ότι ο κύκλος της παρέας υπάρχει και ακόμα πιο σίγουρο ότι δεν θα χαθεί.
Όσο βγαίνει το φεγγάρι...όσο ανθίζουν τα κυκλάμινα...όσο υπάρχει το γαλάζιο της θάλασσας, θα είμαστε εδώ για ένα άγγιγμα ψυχής.
Κάθε ανάρτηση ακόμα και αν δεν είναι συχνά πυκνά, είναι με την σκέψη σε αυτόν κύκλο.
Φιλιά θαλασσένια
Thalassenia
θαλασσένια μας αγάπη
έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στα αληθινά συναισθήματα αγάπης που πάντα κρατούν ενωμένες τις ψυχές ακόμα και απο απόσταση .
Γι αυτό δεν φοβάμαι την ελευθερία χρόνου και χώρου ;-)
Εξ'άλλου όλα πια σχεδόν γύρω μας έχουν την σφραγίδα αυτού του κύκλου !!!
Καλό μήνα μ'ένα τρυφερό φθινοπωρινό φιλί !!
Αγαπητότατο Ξωτικό...
Ήμουν ξύπνιος εκεί στις 05:00 εκείνη την ημέρα, όχι εξαιτίας κάποιας κραιπάλης ή άλλης αναδήφισης, όσω γιατί ξεκινούσα ένα ακόμη ταξίδι μου· εργασίας... Εκείνο μετεωριζόταν στον ουρανό περιμένοντας τη σκιά του ήλιου να το γνέψει στο πρόσωπο... Ύστερα άρχισε κι έδυε ροδόχρου προς τη μεριά της Δύσης και πάνω από τη θάλασσα καθρεπτιζόταν κατά το ήμισυ... Γαλήνη, ο θόρυβος του δρόμου, σκέψεις... Κι ο ουρανός να μην λέει να φωτίσει... ούτε οι έγνοιες να μ' αφήσουν: πως θα είναι αραγε η επιστροφή από το αντίθετο ρεύμα μεθαύριο? Ύστερα πάλι το φεγγάρι... μισόκλειστο από τα σύννεφα, ξαναχανόταν για να επανενφανιστεί πάλι ώσπου έδυσε στο βάθος του ορίζοντα μόλις άρχισε να ξημερώνει... το μάτι μου γαρίδα στο δρόμο στη συνέχεια... :)
φιλιά...
ΥΓ> Στο αντίθετο ρεύμα ήταν μια από τα ίδια...
nikiplos
:-) :-)... περιπλανόμενε Νίκιπλε
Μόνο την μουσική που έπαιζε παρέλειψες για να είναι πλήρης η περιγραφή .
Να υποθέσω πως το απέφυγες για μην γύρεις προς το ρομαντικό ενώ ήθελες τόσο ισορροπημένα να δώσεις το σφιχταγγάλιασμα με την πεζότητα ;-)
Είσαι μέγας μάστορας (ξαναδιαπιστώνω ) !!!
υγ. Σκεφτόμουν :
Σύννεφα πυκνά ακόμα και σε τούτη την απλή (άνευ δημοσιονομικού κόστους ;-))
χαρά .... αμάν πια .
υγ. Σε ζήλεψα !
υγ. Μηχανή δεν κουβαλάς εσύ ;; :-)
Φιλί !! :-) :-)
roadartist
Αυτή την Πανσέληνο την είδα από τον αρχαιολογικό χώρο της Πνύκας... είχε κάτι μυστηριακό... https://instagram.com/p/8JNC1grOka/?taken-by=roadartist
Δεν ξέρω γιατί αποφάσισε να φάει το σχόλιό σου ο κυρ-μπλόγκερ .
Δεν μου φτάνει η ζήλια μου δηλαδή για την ρομαντζάδα που απόλαυσες απ'το ωραιότερο σημείο !! Φτού σου λέμε και ξαναφτού σου ;-) ;-)
Τρέχω να δώ τις φωτό αφού πάρω ηρεμιστικό πρώτα :-) :-) :-)
Εγώ θα μπορούσα να το είχα δει πριν κοιμηθώ (κατά τις 3.30 π.μ.) και όχι αφού ξυπνήσω (κατά τις 9.00 π.μ.)- "What might have been is an abstraction/ remaining a perpetual possiblity/ only in a world of speculation./ What might have been/ and what has been/ point to one end/ which is always present" - T/S. Eliot, Four quartets.
Αιώνια παρόν φεγγαρόλουστο ξωτικό, σε ευχαριστούμε για τα ταξίδια στον ουρανό και την ομορφιά, για το στιγμιαίο άγγιγμα της ουτοπίας.
Με τις τελευταίες φεγγαροαναρτήσεις έχω ένα τρυφερό κρυφό χαμόγελο εξ'αιτίας σου ;-)
Έχεις ακούσει που λένε οτι λές στο παιδί αυτό θα γίνει ; Ε έτσι που με λές συνέχεια φεγγαρόλουστη ήμουν που ήμουν απόγινα :-))
Ο άλλος λόγος βέβαια , σταθερά ,είναι που :
".......human kind
Cannot bear very much reality."
Αυτό το "αιώνια παρόν " θα ήθελα τόσο να το έχω γράψει εγώ .
Με τριβελίζει για τίτλος πολύ καιρό τώρα .(νέο χαμόγελο λοιπόν !!! )
φιλί στιγμιαίο άγγιγμα διαρκούς ουτοπικής συμβατότητας :-)
Πολύ ωραία φεγγαροανάρτηση!
Υπέροχες.... πέρασα για να ..... χαθώ!! ..... στο άπειρο!!
ηλιογράφος
Έτσι για το καλό και μόνον Ηλιογράφε μου !!
(διάβασε την απάντηση στην Άιναφετς ;-)
Mariela
Ε να..."χαθούμε" και λίγο ,
οχι μόνο ...α'να χαθούμε πια :-) :-) :-) :Ρ :Ρ
Ίσως λόγω τίτλου -και δεν εννοώ αυτόν της ανάρτησης που είναι εξαιρετικός-, περισσότερο από αυτό, αναγνώριζα αυτό, καθώς παρακολουθούσα τη ματιά σου!
Γιατί, ξέρεις, το βλέμμα ανακαλύπτει πρώτο την ομορφιά κι ύστερα έρχεται η τέχνη να την αιχμαλωτίσει και γενναιόδωρα να τη μοιραστεί...
Εσύ, ως μουσικός πλέον, μπορείς πιο κατάλληλα να ορίσεις σε ποια σημεία ο ήχος με έσπρωχνε στην επόμενη εικόνα ή με επανέφερε σε προηγούμενη.
Οτιδήποτε παραπανίσιο γράψω, θα είναι ακριβώς αυτό: παραπανίσιο! Λόγια περιττά.
Υπατία η Αλεξανδρινή
AXΧΧΧ μωρέ Υπατία τι μου κάνεις......
Εγώ έχω κλειδώσει τις μουσικές στο πιο μακρινό ντουλάπι για να μη μου ξεκλειδώνουν τ'αμπάρια της ψυχής και μας πνίξει ο κατακλυσμός του Νώε ....κι έρχεσαι αλαφροπάτητη με τσακώνεις ανυποψίαστη και μου τα κάνεις...ρημαδιό ΡΗΜΑΔΙΟ σου λέω και βάλε.....!!!
Εγώ πάντως αφού υγροποιήθηκα πλήρως με το πρώτο .....με το δεύτερο πήγα και χάθηκα μεσ'τ'ασημένια κύματα της προηγούμενης ανάρτησης .
Και τώρα ;;;
αχχχχχχ .....
να'σαι καλά αγαπημένη σοφή.....
Δημοσίευση σχολίου