Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

....ας είναι και...πέτρινη



γιατί...... ευτυχώς 
υπάρχουν και οι τρυφερές ψευδαισθήσεις  
που δεν πληγώνουν κανέναν 
δεν πονάνε 
δεν τρελαίνουν 
δεν απελπίζουν

39 σχόλια:

Άιναφετς είπε...

Έτσι...
Μια αγκαλιά είναι πάντα μια αγκαλιά... τώρα να πω πως ζήλεψα το "άφημα" της γάτας;

ΑΦιλάκια με μια μεγάλη αγκαλιά έστω και διαδικτυακή! :)

ξωτικό είπε...

Άιναφετς
Ax ναιιι όσο αξίζει αυτό το "άφημα "......

Να σου πώ ήθελα να γράψω :παρεούλα...ας είναι και πέτρινη ;-)
πόσο μάλλον διαδικτυακή ε ;;;

Τι ωραία που είναι που όταν βλέπω τέτοια θέλω αμέσως να τα μοιραστώ μαζί σας κι έτσι αποκτούν περισσότερο νόημα !!

Νφιλούδιααααα (νοητά αλλά πολύτιμα ) ;-)

Mariela είπε...

Αυτό είναι όλο που απέμεινε από τα μπλογκ.... ένα μοίρασμα, μια τρυφερή σκέψη έστω και μόνο μεταξύ μας!! Πολύτιμο όμως αυτό!!!!
κοριτσάκια (η παρέα του Ginzer), σας αγαπάω!!

ξωτικό είπε...

Mariela
Aγαπημένη μας Μαριέλλα
μην ξεχνάς πως ο,τι απομένει στην...κρησάρα είναι πολύ συχνά χρυσάφι;-)
Ας απολαύσουμε αυτό το πολύτιμο που έχουμε κι ας ευχόμαστε στα ...διαφυγόντα κομμάτια μας να είναι καλά και να βρούν ό,τι ψάχνουν (ή να ξαναγυρίσουν στην ζεστή αγκαλιά μας ;-)

Η Ginzerοπαρέα σε σκέφτεται με πολύ αγάπη και σου στέλνει δύναμη !!!!

(δεν πιστεύω να ζηλεύει το γατί ο dali σου ε ; :-) :-)

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

...κάτι σαν μερικές ψηφιακές, αλλά ακόμα καλύτερες!
Γιατί η πέτρα είναι πάντα εκεί. Με συγκεκριμένο σχήμα, ωραίο και βολικό ή γωνιώδες και ακανόνιστο, αλλά ποτέ ά-σχημο...
Γιατί η πέτρα είναι πάντα εκεί. Σταθερή, αμετακίνητη, ακόμη κι αν είναι rolling...
Γιατί η πέτρα είναι πάντα εκεί. Μαζί. Μαζί στον άνεμο, στη βροχή, στον καυτό ήλιο...
Γιατί η πέτρα είναι πάντα εκεί. Με απατηλή σκληρότητα, να κρύβει βαθιά μέσα στους πόρους της την ευαισθησία και να περιμένει κι αυτή τον γλύπτη -ή τη φωτογράφο- που θα την αποκαλύψει στα έκπληκτα μάτια μας...

(Πώς λοξοδρομεί το βλέμμα και βρίσκονται τα μάτια να κοιτάζουν αυτό που η ψυχή χρειάζεται! Θέμα εστίασης, θα μου πεις... Ε, ναι! Γιατί η εστία βρισκόταν στο κέντρο του σπιτιού και ΗΤΑΝ τελικά το σπιτικό. Άλλοτε. Γιατί τώρα κάναμε την εστία φανταχτερό στολίδι...)

Άιναφετς είπε...

Μαριέλα, Υπατίτσα και υπόλοιπη τζινζεροπαρέα, αυτό που ρέει είναι εσωτερικό και έχει ένα υπέροχο αλλά τόσο παρερμηνευμένο όνομα...είναι η Αγάπη! <3 <3 <3
Καλή μας μέρα!

dodo είπε...

Πω, πω, ζημιά- από σήμερα, τα ξυπόλυτα αγάλματα φαίνονται διαφορετικά, χάρη στην "ξωτική" ευαισθησία! :-))

ξωτικό είπε...

Υπατία η Αλεξανδρινή

:-) :-)

Έχω απ'το πρωί που το διάβασα που χαμογελάω να ξέρεις .
Φταίω εγώ μετά που σε λέω Υπατιοτάτη μου !!!

Τέτοιον ύμνο η...πέτρα ούτε στον (βαρύ)ύπνο της :-)
(μεταξύ μας το άγαλμα νομίζω πως είναι απο πηλό αλλά δεν μου έβγαινε ...ποιητικά ;-)))
Τέτοιες...μπηχτές οι υπόλοιποι να βάλουμε και στα μπατζάκια μας !! ;-)
:-) :-)

Εγώ πάντως την...Εστία μου μόνο στολίδι δεν την έχω καλέ κυρία(μεγάλος καημός αυτό το πράμα παααπαπαπααα ) δεν σ'αφήνει να ...εστιάσεις αλλού και λίγο με την ησυχία σου ,αμάν πια ;-)


Τέτοια παρέλαση αγάπης σήμερα !!!!!!
οχι οχι οχι δεν την εγκαταλείπω με τίποτα .

Τελικά κι αυτά που δεν είναι τόοοσο σταθερά και ...τόοοσο πάντα εκεί σου δίνουν κάτι χαρές και εκπλήξεις απερίγραπτες !!!!!!

Τι....σχήμα έχει η αγάπη ;;;



ξωτικό είπε...

Άιναφετς

Μαγισσούλα (απίθανη ;-))))
άλλο αυτό που ρέει κι άλλο αυτό που κυλάει ε !!
Μη μας μαλώσει η κυρά δασκάλα

φιλούδια αγαπησιάρικα βραδυνά.

ξωτικό είπε...

dodo
χιχι
Τώρα το φαντάστηκα μ'ένα ηλιόλουστο χαμογελαστό καπέλο και το γατί απο κάτω !!
τέλειοοοο !!!!

Πόσο... αγκαλιά αυτό που είπες ;-)

Margo είπε...


Δεν ξέρω αν αυτός ο εσωτερικός παράδεισος είναι μόνο για εμάς ή και για άλλους που δεν αφήνουν ίχνη, αλλά βρε κορίτσια, νιώθω τόσο γεμάτη από αυτό που ρέει, από τις τρυφερές όλο νόημα εικόνες και τα λόγια τα ποιητικά (Υπατίτσα είναι ώρα να γράψεις) που νιώθω πως τίποτε μα τίποτε δεν μου λείπει πια.
Και όσο πιο αδυσώπητα χτυπά αυτή η κρίση τόσο πιο γεμάτη και τυχερή νιώθω. Ευχαριστώ σας που είστε στη ζωή μου....

Roadartist είπε...

Μα τι γλυκούλι είναι!!! Πόσο γλυκύτητα, πολύ ζεν οι γάτες, τις λατρεύω.

Roadartist είπε...

Ποιο / που είναι αυτό το άγαλμα;

ξωτικό είπε...

Margo

Kοίτα να δείς τώρα τι σου κάνει ένα γατάκι και μια μηχανούλα τσέπης !!!
Ολόκληρο παράδεισο (απο σχόλια)!!!!
Ανοίγεις το πρωί βιαστικά διαβάζεις ένα ,ζεσταίνεται η ψυχή ανεβάζεις παλμούς απο συγκίνηση φτιάχνεις ένα σπέσιαλ χαμόγελο και.... βγάζεις πέρα κάτι πολύ ζόρικες μέρες .....
Α ρε Μαργκούλι μέχρι που δεν ήθελα να απαντήσω για να μείνει έτσι εκεί σαν....σφραγίδα το σχόλιό σου σαν ...ο τέλειος επίλογος σαν μουσική στο τέλος μιας ταινίας τύπου «Cinema Paradiso» (και κυρίως σαν εκείνο το...απίθανο κλείσιμο του ματιού στο τέλος)

https://youtu.be/qMgTCtSxOHE

και... μη μου κλέβεις τα λόγια ε
Ευχαριστώ σας που είστε στη ζωή μου.... ;-)

ξωτικό είπε...

Roadartist

Γλυκό μου Αρτιστούλι
Έχεις δίκιο νόμιζα οτι το είπα κάπου .
Είναι στο καφέ του Νομισματικού μουσείου που εξ'αιτίας σου ανακάλυψα ;-)
Άρα σου χρωστάω καφέ εκεί :-))

Thalassenia είπε...

Κι εγώ τι να πω που ξαφνικά αγάπησα τις γάτες (είχα θέμα μαζί τους γιατί μου χαλούσαν και ¨λέρωναν" τα λουλούδια)
Με τις εικόνες του ηλιογράφου και τα μικρά που γενήθηκαν στην αυλή τις έχω συμπαθήσει.
Τόσο όσο κάθε πρωϊ να ταϊζω το ένα μικρό που έγκαταστάθηκε μόνιμα.
Και εκείνο σαν να καταλαβαίνει έχει πάρει θάρρος και μένει κοντά μας νιαουρίζοντας......
.....
....
Πώς φαίνεται ότι αγάπησα τις γάτες....

Παρεούλα μου όμορφη!!!

To love life for what it is είπε...

Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που δεν πάσχουν από τη μηχανική βιασύνη της εποχής μας κι έτσι μπορούν να δίνουν σημασία στις στιγμές ... και νοιάζονται αρκετά να τις αποτυπώνουν, για να τις μοιράζονται και με άλλους. (Τι συγκινητικές οι φωτογραφίες, σαν να "μέλωσε" η ψυχή μου κάπως ... ειδικά απόψε, που νωρίς το απόγευμα άκουγα ένα γατάκι να κλαίει και δε μπόρεσα να το βρω...)

ξωτικό είπε...

Thalassenia

Καλό μήνα !!!! ούφ σε πρόλαβα και μια φορά :-)))

Παιδάκι μου είναι να μην έχεις το χούι ( της αγάπης )
Αφού το'χεις σιγά που θα σου γλύτωναν τα γατάκια !!!!!
Και σιγά μη μετράει η αγάπη μπελάδες ;-)
Ξέρεις εσύ απ'αυτά άλλωστε ντοκτορά έχεις επ'αυτού !!!!

Φιλιά καταχαρούμενα !!!!

ξωτικό είπε...

To love life for what it is

Μα τι ωραίο ψευδώνυμο !!!!
Καλώς ήρθες !!
Χαίρομαι πολύ που εστίασες ακριβώς στην ουσία !!!!!!
Έχω πάθει πια βαριά αλλεργία στην βιασύνη που ακολουθείται απο...τυφλότητα στο τέλος απέναντι σε κάθε λεπτομέρεια και νοστιμιά της ζωής .
Βλέμμα φάστ φούντ....

Αυτό το "μέλωσε" η ψυχή είναι σαν να μου το έκλεψες (το έχω πεί αρκετές φορές μ'αυτές τις κακές παρέες που κάνω εδώ μέσα) και πολύ το χάρηκα !!!

Σ'ευχαριστώ λοιπόν πολύ για όλα αυτά τα ωραία που με φίλεψες !!!
Καλό μήνα !!

Άστρια είπε...

"Πέτρινη αγκαλιά": τόσο όμορφα έγραψες με πόσους τρόπους ν' αγκαλιάζει ... αλλά παρά τα όσα προσφέρει δεν παύει να είναι μία ψευδαίσθηση.

Όμως, ευτυχώς!! Υπάρχουν και άλλες μεγάλες αγκαλιές που σ' αγκαλιάζουν και που δεν βλέπεις, όπως η
διεμπλοκή (ξέρεις εσύ, ο κβαντικός εναγκαλισμός:)
Κι εσύ μου το υπενθύμισες τόσο υπέροχα...

Ναί σου λέω αγαπημένο ξωτικούλι! Κι αυτό δεν είναι ψευδαίσθηση αλλά μία τρυφερή πραγματικότητα, μια αληθινή αγκαλιά τόσο μακρινή, αλλά τόσο κοντά αισθητή ως το βάθος της καρδιάς!

Στέλνω φιλί γλυκό και αγκαλιά ανοιχτή, απεμπλεγμένη από κάθε έγνοια:)

ξωτικό είπε...

Άστρια
:-) :-) :-)

Μα τόσο θαυματουργό πια αυτό το γατουλίνι !!!!!
Άγαλμα ...θα το κάνω :-))
Άστρια Αστριούλα Αστριουλίτσα μας αγαπημένη
έχω τόση χαρά και συγκίνηση που είσαι καλά και πάλι κοντά μας
που μού'ρχεται ν'αρχίσω ξανά...τις κωλοτούμπες
ωωωωχ σκούριασα καλέ μετά απο τόσον καιρό ,αλλά...δεν πειράζει μπορεί να λιγόστεψαν οι χαρές μας αλλά βάθυναν τόσο !!!

Πολύ συγκινημένη και καταχαρούμενη αγκαλιά χωρίς άλλα λόγια ;-)

Poet είπε...

Δεν είναι γάτα, δεν είναι γατάκι, είναι γατούδι !!! Νομίζετε ότι το βλέπετε αλλά δεν υπάρχει πια, έχει κλαπεί. Για έναν πολύ απλό λόγο. Εγώ το αγαπάω πιο πολύ, εγώ το χαϊδεύω πιο πολύ και στη δική μου αγκαλιά απλώνεται, χουρχουρίζει και κοιμάται ...

ξωτικό είπε...

Poet
χαχαααα Γατούλης έκλεψε γατούδι !!!


Κι όμως δεν είναι γάτα, δεν είναι γατάκι, δεν είναι γατούδι ,
είναι γατουλίνι !!!

χγχρρρρρρρρρ χγχρχρχρρρρρ :-)


magda είπε...

Έτσι είναι Ξωτικάκι μου αγαπημένο! Έχεις δίκιο!
Οι τόσο τρυφερές φωτογραφίες με την κουκλίτσα-γατούλα, με συγκίνησαν πολύ!
Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά!

ξωτικό είπε...

magda
Μάγδα μου γλυκιά
ανταποδίδω την αγκαλιά κατ'αρχήν ;-)
Λαχταράει τόσο πια η ψυχή μας για κάθε είδους ομορφιά .....
Σ'ευχαριστώ και σε γλυκοφιλώ !!

α Κενταύρου είπε...


"Η τέχνη δεν εκφράζει αισθήματα παράγει αισθήματα"K.Tσόκλης
Βρες χρόνο να πας στο Μέγαρο Μουσικής αν δεν έχεις πάει η έκθεση του θα διαρκέσει μέχρι 10/1/2016.Είναι κάπως περίεργος στη δημόσια εικόνα του ,αλλά επιβάλεται στον καλλιτέχνη να ταράζει τα νερά και να βάζει το κοινό να κάνει σκέψεις.

ξωτικό είπε...

α Κενταύρου
Παράγει αισθήματα και όχι μόνο ....
Αστερισμούλι μου έχεις δίκιο ,είδα προ ημερών συνέντευξή του με αφορμή αυτή την έκθεση . Είπε πάλι πολλά σωστά και κάποια προκλητικά ...και είδα και λίγο απ'την έκθεση με τις σκέψεις πάνω στους πίνακες .
Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω και πάλι και νοιώθω πόσο μου έχουν λείψει οι κουβέντες σου .
Σε φαντάζομαι να βολτάρεις στη φύση και να φιλοσοφείς ;-)
Την σωστότερη εποχή έφυγες .....

Ελέησέ μας καμιά ανάρτηση βουκολική η ...συμπαντική ;-)

Φιλώ σε με αγάπη .

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Τελεια η φωτογραφια με την πανεμορφη γατουλα!!!!
Περασα μετα απο πολυ καιρο για να σου ευχηθω Υγεια πανω απ ολα!!!!
Εύχομαι η μαγεία των Χριστουγέννων να μας αγγίξει όλους και να μας δώσει το χαμόγελο και καθετι που χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι στη δύσκολη καθημερινότητα αυτής της εποχής.
˛.°★。˛ΟΜΟΡΦΑ ��˛ ΜΑΓΙΚΑ ��˛ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ°.★* *
˛°_██_*。*./ \ .˛* .˛.*.★* *★ 。**
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫\*˛.* ~`˛_Π_____. * ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •\.˛*../______/~\*.
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.|田田 |門|╬╬╬-

ξωτικό είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Χαίρομαι που σε βλέπω και πάλι ,με τις όμορφες ευχές σου πάντα ,και τα παιχνιδιάρικα σχέδια .
Να'σαι πάντα καλά και με πολύ γλύκα στην ψυχή να σκορπάς χαμόγελο.
Καλές γιορτές Σκρουτζάκο , γενναιόδωρες σε αγάπη ;-)

Poet είπε...

λάμπουν σαν δάκρυα τα Χριστούγεννα

ένας μικρός Χριστός γεννιέται πάλι αύριο, /μόνος στον κόσμο/. ένας μικρός Χριστός που ζωγραφίζει θαμπά στο τζάμι/ δέντρα για τα παιδιά,/καράβια για τα όνειρα,/ ένα παραμύθι της αγάπης για τους απελπισμένους.

παραμονή/ και τα χιλιάδες φώτα της πλατείας/ στα μάτια του λάμπουν σαν δάκρυα
(από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο, 1999)

Καλά Χριστούγεννα, φεγγαρόλουστο ξωτικό, με τη αθωότητα ενός μικρού παιδιού. Και καλή χρονιά, ειρηνική, φωτεινή, δημιουργική.

ξωτικό είπε...

Poet
Aγαπημένε ποιητή

Σ'ευχαριστώ που μου ζεσταίνεις την καρδιά.

Να έχουν όλα όσα σοφά είπες και θα τολμήσω να ευχηθώ και να ζητήσω λίγες σταγόνες ποιητικής συγκίνησης ,λίγα μαγικά δευτερόλεπτα....


Καλές γιορτές Τόλη μου με υγεία και αγάπη !!

Άστρια είπε...

Α, όχι άλλο πέτρινο...:) Άπειρες ευχές τρυφερές καρδιάς ξωτικούλι για γιορτές γεμάτες αγάπη, χαρά και θαλπωρή.

φιλάκια πολλά!

ξωτικό είπε...

Άστρια
xαχαααχ
Αστριούλα μου καλά το είπες (με όλες τις έννοιες ;-)
Κι εγώ το σκεφτόμουν αλλά η έμπνευση δεν ήρθε.
Δηλαδή και να ήρθε δεν με βρήκε σπίτι ....

Ήρθες όμως εσύ και έφερες μια αίσθηση σαν να μπαίνουν τα πράγματα σε τάξη και πάλι !!

Ανταποδίδω τις γεμάτες θαλπωρή ευχές σου με ξωτικές γεμάτες ελπίδα, δύναμη, υγεία και παιχνιδιάρικη διάθεση ...παντός καιρού και εις πείσμα των καιρών .

φιλιά γεμάτα χρυσόσκονη !!!

Roadartist είπε...

Εγώ δε σχολιάζω. Αρνούμαι. Περιμένω την ανάρτηση με τις φωτογραφίες (που θα έρθουν και θα με ταξιδέψουν) για να σου σχολιάσω τότεεεεεεεεεεεεε :) :Ρ

ξωτικό είπε...

Roadartist

:Ρ :Ρ

κι εσύ Βρούτε ;;

κάτσε και περίμενεεεεε πεισματάρα :-)))


φιλούδιαααααααααα ;-)

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

"Πετρώσαμε" πια! Άντε! Λες και θέλεις να σταματήσεις το χρόνο!
Είπα στην αρχή μήπως το πας αγιολογικά, από τον Άγιο Δημήτρη στον Άγιο Βασίλη. Αλλά, ρε παιδάκι μου, τόσοι άγιοι μεσολαβούν μεσ στο Δεκέμβρη. Αν μη τι άλλο, είναι δυνατόν να παραβλέπεις τον Άγιο Νικόλα;
Λέω εγώ τώρα, είπε ο γάιδαρος...

Για τη Νέα Χρονιά εύχομαι δυνατή υγεία, εκθαμβωτικό αλλά ζεστό φως και περισσή ομορφιά
σε σένα και την οικογένειά σου

Πολλά πολλά λιόλουστα -ακόμη- φιλάκια

ξωτικό είπε...

Υπατία η Αλεξανδρινή

χαχαααααααααα (πολλαπλών εννοιών )

Με πρόλαβες !! έρχεταιιιιιιι (με αραμπά ;-)

Και την Νέα χρονιά ας νικήσουν και λίγο τα θέλω ,νισάφι με τα πρέπει ;-)

φιλιά χαράς μεγάλης !!

nikiplos είπε...

χμ...
Πάλι κρύα πόδια... τσ τσ τσ... Μα αυτοί οι άνθρωποι πως αντέχουν ο ένας τον άλλον? ας τα ζεστάνω λίγο...
Α! πάλι εσείς! καλησπέρα πως είστε? φωτογραφία? χμ... βαριέμαι αλλά δεν πειράζει...

φρρρρρρ μα τι κρύα πόδια!

όλα τα άνωθεν απλές λιτές γατοσκέψεις...

ξωτικό είπε...

nikiplos
:-))
μόνο μια εις βάθος τρυφερή και αισθαντική ψυχή μπορεί να προσεγγίσει τις μύχιες σκέψεις ενός χαδιάρη γατούλη ( κι ας τις πασπαλίζει με ελαφρύ υφάκι γατοσνομπισμού δια προκάλυμμα )

:-)) :-))

υγ. ε πρέπει να παραδεχτείς πως αυτό το σχόλιο έλειπε για να ολοκληρωθεί σωστά η ανάρτηση ;-)